خونه ی خودم

دیشب خونه ی مامانم خوابیده بودم. 

کلافه ام. 

یه جوری اصن.

تو خونه ی خودم چیز خاصی انتظارم رو نمی کشه اما خب اونجا راحت ترم. 

به مامانم میگم امشبو چیکار کنم؟ خودت میتونی مراقب باشی؟

میگه هرطورکه خودت راحتی همون کارو انجام بده. و این یعنی بمون.

اما یه جور خاصی دلم شلوارک خودمو میخواد و تاپمو. 

پفکامو و نسکافه و کنترل رو.

لواشکم دارم. دلم اونم میخواد حتی.